De Tweede Libanonoorlog kwam voor een groot gedeelte van de internationale gemeenschapen publieke opinie als een verrassing. Na de Israëlische terugtrekking uit Zuid-Libanon in 2000 maakte Libanon immers een periode van wederopbouw door.Terugkijkend op het conflict lijkt het erop dat de strijdende partijen zich door het conflicthebben laten verrassen. Hezbollah ontvoerde twee Israëlische militairen in het grensgebiedbij Sheba Farms, wat een onverwachts krachtige militaire Israëlische reactie en de TweedeLibanonoorlog tot gevolg had. Israël werd op zijn beurt verrast door de kwaliteit en volhardendheidvan Hezbollah’s militaire defensieve en offensieve vermogen. In hoeverre kan deverrassing die de Tweede Libanonoorlog voor de strijdende partijen en de internationalegemeenschap vormde gerelateerd worden aan de aard, doelstellingen en de handel en wandelvan Hezbollah?De primaire onderzoeksvragen in deze bijdrage betreffen de aard van Hezbollah en de aarden omvang van de dreiging die de beweging vormt. Is Hezbollah een zuiver Libanese Sjiitischepolitiek-maatschappelijke beweging of een beweging met een veel verstrekkenderagenda en nauwe banden met het buitenland? Verder worden de oorsprong, aard en doelstellingenvan Hezbollah aan de hand van een aantal significante ontwikkelingen en gebeurtenissenmet betrekking tot het conflict tussen Israël en Hezbollah beschreven. Behalve destrijdende partijen komen daarbij de rol en invloed van derde partijen aan bod. Na eenbeschouwing over de stand van zaken waarbij de belangrijkste bij het conflict betrokkenactoren de revue passeren volgt een slotbeschouwing waarin de hoofdvragen beantwoordworden.Hezbollah heeft zich na 1990 tot een belangrijke machtsfactor binnen de Libanese politiekeverhoudingen ontwikkeld doordat de beweging wezenlijk verschilt van de andere spelers inde Libanese politieke arena. Geïnspireerd door het Iraanse Sjiitische Islamisme streeft Hezbollaheen tweetal strategische doelstellingen na: het doen verdwijnen van Israël, en hetstichten van een Libanese Islamitische Theocratie. Hezbollah presenteert zich in de eersteplaats als een Libanese verzetsbeweging en stelt dat de strijd niet bij de Libanese zuidgrenszal stoppen. De grens tussen Libanon en Syrië is nooit goed vastgelegd en vooral de onduidelijkesituatie in het grensgebied bij Sheba Farms werd voorafgaand aan de Tweede Libanonoorlogdoor Hezbollah gebruikt om de gewapende strijd tegen Israël kleinschalig gaandete houden. Ironisch genoeg beweert Syrië dat het gebied aan Libanon toebehoort, wat Hezbollahnog altijd in de gelegenheid stelt zijn status als gewapende verzetsgroep tegen Israëlte legitimeren.De Israëlische reactie na de Hezbollah aanval op een Israëlische grenspatrouille was eenonaangename verrassing voor Hezbollah. Er was dus voor Hezbollah waarschijnlijk geensprake was van een war of choice. Wel bleek Hezbollah verrassend goed in staat om de strijdtegen Israël aan te gaan.De politiek-maatschappelijke positionering van Hezbollah maakt het mogelijk om het inherenttotalitaire karakter en de verstrekkende ambities van de organisatie tamelijk effectief aanhet oog van de buitenwereld te onttrekken. De gebeurtenissen in mei 2008 bevestigen devermoedens dat Hezbollah zich alleen naar de spelregels van het Libanese politieke bestelschikt zolang dat de belangen van de organisatie niet al te zeer hindert. Hezbollah heeftLibanon in een ferme greep en moet als een exponent en speerpunt van fundamentalistischIslamitistische ideologieën en krachten worden beschouwd. Los van de wijze waarop deTweede Libanonoorlog zich uiteindelijk ontrolde had de Tweede Libanonoorlog dan ookgeen verrassing hoeven te vormen. Het vestigen van Libanees regeringsgezag over het geheleLibanese grondgebied en het verhinderen van buitenlandse steun aan Hezbollah zijn devoornaamste instrumenten voor het neutraliseren van Hezbollah’s rol als dominante destabiliserendefactor in de regio.