مبانی نظریه سیاسی ولایت امت بر خویش

علوم سیاسی

مجید مرادی رودپشتی¹ 

[1] دکتری علوم سیاسی;

关键词: ولایت امت بر خویش;    عدم الولایه;    منطقۀ الفراغ;    امامت;    خلافت;    شورا;    ولایت فقیه;   

DOI  :  10.22081/psq.2018.65877

来源: DOAJ

【 摘 要 】

فقیه لبنانی معاصر، محمدمهدی شمس‏الدین تحت تأثیر نظریه دولت مشروطة فقیه ایرانی، میرزا محمدحسین نایینی، نظریه‏ای سیاسی وضع کرد که به نظریه «ولایت امت بر خویش» مشهور است. او با استفاده از مجموعه‏ای از مبانی فقهی و کلامی می‏کوشد اثبات کند ولایت سیاسی در دوره غیبت، حق انحصاری «امت» است و فقیه تنها ازآن‏رو که عضوی از امت است، حق مشارکت دارد و دارای حق ویژه‏ای نیست. او از قاعده عدم الولایه، اصل ولایت انسان بر خویش، ولایت امت در منطقه فراغ، عرفی بودن و نامقدس بودن موضوع قدرت و دولت، تعطیل مبانی کلامی نظریه‏های قدیم دولت و اعتبار شورا به‏عنوان مبنای نظام سیاسی ولایت امت استفاده می‏کند. این مقاله به بازخوانی مبانی نظریه ولایت امت و نقد آن می‏پردازد و به این نتیجه می‌رسد که این نظریه نتوانسته است بنیان نظری استواری برای ولایت امت فراهم کند و از حدود ولایت فقیه انتخابی فراتر نرفته است

【 授权许可】

Unknown