رویکردی نوین در برآورد سطح امنیت غذایی در ایران با شاخص GFSI و مطالعه تأثیر شاخص قیمت‌ها و جمعیت بر آن*

اقتصاد کشاورزی و توسعه

محمد علی متفکر آزاد¹  فاطمه باقرزاده آذر²  رضا رنجپور³  زهرا کریمی تکانلو⁴  احمد اسدزاده⁴ 

[1] استاد گروه علوم اقتصادی، دانشگاه تبریز، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی;دانش آموخته دکتری گروه توسعه اقتصادی و برنامه‌ریزی، دانشگاه تبریز، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی;دانشیارگروه توسعه اقتصادی و برنامه‌ریزی، دانشگاه تبریز، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی;دانشیارگروه علوم اقتصادی، دانشگاه تبریز، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی;

关键词: امنیت غذایی;    شاخص gfsi;    برنامه‌های توسعه پنج ساله;    شاخص قیمت مصرف‌کننده;    جمعیت;   

DOI  :  

来源: DOAJ

【 摘 要 】

امنیت غذایی سنگ بنای یک جامعه توسعه‌یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی آن جامعه است. از این رو، توجه صحیح و جامع به این موضوع و شناسایی شاخص چندبعدی که تمامی جنبه­های امنیت غذایی از سیری شکمی تا سیری سلولی را تحت پوشش قرار دهد، از اهمیت ویژه­ای در جهت استقلال اقتصادی و سیاسی – علاوه بر جنبه معیشتی- برای محققیان و سیاست­گذاران برخوردار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر معرفی و محاسبه شاخص نوینی در برآورد سطح امنیت غذایی کشور تحت عنوان شاخص GFSI طی سال­های1360 تا 1392بوده است. همچنین وضعیت امنیت غذایی کشور طی برنامه­های پنج‌ساله توسعه به روش توصیفی و تأثیر برخی متغیرهای اقتصادی نظیر شاخص قیمت­ها و جمعیت بر امنیت غذایی با به کارگیری مدل ARDL و آزمون کرانه­ها بررسی شد. نتایج نشان داد امنیت غذایی کشور در طی زمان از یک روند نوسانی برخوردار بوده به­طوری­که برنامه­های اول و چهارم توسعه در زمینه بهبود وضعیت امنیت غذایی کشور ایفای نقش بهتری داشته­اند. همچنین نتایج تخمین­ها سطح قیمت‌ها و جمعیت را عامل منفی و بازدارنده بهبود امنیت غذایی در بلندمدت و کوتاه­مدت نشان داد.   طبقه‌بندی JEL : Q18, C51, C43, H11

【 授权许可】

Unknown