جایگاه شهرهاى جدید ایران در نظام شهرسازى

اطلاعات جغرافیایی

حمید رضا وارثی¹ 

[1] عضو هیئت علمى ‏دانشگاه اصفهان;

关键词: نوشهر;    شهرهاى جدید;    شهرسازى;    شهرهاى صنعتى;    شهرهاى جدید سکونتگاهى;   

DOI  :  

来源: DOAJ

【 摘 要 】

برنامه ‏ریزى شهرهاى جدید در جهان در طول یک قرن گذشته در پاسخ به شرایط متغیر اجتماعى و اقتصادى و اولویت هاى برنامه ‏ریزى ملى مورد استفاده قرار گرفته و هر کشورى با توجه به امر توسعه خود، احداث شهرهاى جدید را در دستورکار قرارداده و به مرحله اجرا درآورده است و از آن به عنوان ابزارى در جهت رفع مشکلات شهرى و ناحیه‏ اى استفاده کرده و یا بدان چون انگیزه‏ اى براى تجدید حیات اقتصادى مناطقى که دچار رکود بوده‏ اند و همچنین توسعه نواحى کمتر توسعه یافته نگریسته است .  شهرهاى جدید در ایران در طى سه الى چهار دهه گذشته وارد نظام شهرسازى شده و به عناوین گوناگون ساخته شده‏ اند. افزایش جمعیت شهرنشین و نیازمندى به ایجاد مراکز شهرى جدید که بتواند جمعیت اضافه شده را در خود جاى دهد از عوامل مؤثر در احداث اینگونه شهرها بوده است. اینگونه شهرها به خاطر جلوگیرى از گسترش شهرهاى بزرگ و کلان شهرها که با مشکلات عدیده ‏اى از قبیل افزایش اجاره ‏بها، گرانى زمین و هزینه مسکن مواجه مى‏ باشند ساخته شده‏ اند. بررسى تجارب بدست آمده از احداث شهرهاى جدید ایران و نکات مثبت و منفى آن از اهمیتى خاصى برخوردار است. در مقاله حاضر سعى شده است جایگاه شهرهاى جدید و نکات مثبت و منفى آن به عنوان یکى از تجارب شهرسازى مورد مطالعه و بررسى قرارگیرد و امید است که نتایج آن بتواند مؤثر باشد.

【 授权许可】

Unknown