بررسی اثرات مکمل جیره ای عصاره آویشن شیرازی و دوره های زمانی استفاده از آن روی عملکرد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

تحقیقات تولیدات دامی

حسن درمانی کوهی¹  مازیار محیطی اصلی¹  فاطمه محمدپور² 

[1] استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان;دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان;

关键词: آویشن شیرازی;    جمعیت میکروبی روده;    جوجه های گوشتی;   

DOI  :  

来源: DOAJ

【 摘 要 】

در این آزمایش 336 جوجه یکروزه راس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به 7 تیمار جیره­ای در طی دوره 42 روزه اختصاص یافتند. هر تیمار جیره­ای از 4 تکرار و هر تکرار از 12 جوجه تشکیل شده بود. جیره­های آزمایشی شامل: 1) جیره پایه (تیمار شاهد، بدون عصاره آبی آویشن شیرازی(، 2و 3) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 42 روز، 4 و 5) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 14 روز پایانی و 6 و 7) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 7 روز پایانی آزمایش بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به­صورت هفته­ای و جمعیت میکروبی ناحیه ایلئوم در روزهای 21 و 42 اندازه­گیری شدند. تیمارهای با بیشترین مدت زمانی استفاده از سطوح 5/0 و 1 درصد عصاره آویشن شیرازی (42 روز) سبب کاهش معنی­دار خوراک مصرفی (78/97 و 67/99 گرم) در مقایسه با گروه شاهد (06/101 گرم) شدند (05/0P<). استفاده از سطح 1 درصدی عصاره و همچنین افزایش مدت زمان استفاده از آن منجر به بهبود ضریب تبدیل خوراک (53/1) در مقایسه با تیمار شاهد (68/1) شد (05/0P<). تیمارهای جیره­ای تاثیر معنی­داری بر راندمان لاشه و اجزاء آن نداشتند (05/0P>). استفاده از سطح 1 درصدی عصاره به مدت 42 روز منجر به افزایش معنی­دار وزن نسبی تیموس (7/0درصد) در مقایسه با شاهد (55/0 درصد) شد (05/0P<). سطوح 5/0 و 1 درصد­ی عصاره آویشن شیرازی به­ترتیب منجر به کاهش و افزایش معنی­دار جمعیت­های اشرشیاکلی (57/5 و 34/5 در مقابل 16/6) و لاکتوباسیلوس (67/6 و 78/6 در مقابل 22/6) ناحیه ایلئوم در سن 21 روزگی و همچنین کل دوره پرورش شدند (05/0P<). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از 1 درصد عصاره آویشن شیرازی به مدت 42 روز در جیره جوجه­های گوشتی منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی و جمعیت میکروبی روده پرنده شد.

【 授权许可】

Unknown