Potrzeba erygowania stałych organów mediacyjnych w polskim prawie partykularnym

Kościół i Prawo

Agnieszka Romanko¹ 

[1] asystent, Katedra Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego, Instytut Prawa Kanonicznego, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II;

关键词: konferencja biskupów;    biskup diecezjalny;    kompetencje mediacyjne;    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku;   

DOI  :  10.18290/kip.2017.6.2-8

来源: DOAJ

【 摘 要 】

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów albo biskup diecezjalny mogą erygować radę lub urząd wyposażony w kom­petencje mediacyjne (kan. 1733 § 2). Organ mediacyjny zwłaszcza wówczas powinien działać, gdy ktoś prosi o odwołanie dekretu zgodnie z kan. 1734. Ponadto, jeżeli prze­ciwko dekretowi jest wniesiony rekurs, sam przełożony, który ma rozpatrzyć rekurs, powinien zachęcić wnoszącego rekurs i autora dekretu, do szukania tego rodzaju roz­wiązania, ilekroć dostrzega nadzieję na dobry wynik (kan. 1733 § 3). W związku z tym, że polski ustawodawca partykularny nie utworzył stałych organów mediacyjnych, można skorzystać z ustawodawstwa partykularnego innych państw. Dlatego też Autor w artykule analizuje organy pojednawcze funkcjonujące w innych państwach i uza­sad­nia potrzebę ich erygowania w Kościołach partykularnych w Polsce.

【 授权许可】

Unknown