مقایسه اثربخشی روان درمانی پویشی-حمایتی و شناختی-رفتاری بر افسردگی بیماران همودیالیزی

Journal of Fundamentals of Mental Health

مژگان بدیعی اول¹  مهدی نیری²  میترا رفیعی شفیق³ 

[1] دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران;مربی گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران;کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران;

关键词: افسردگی;    درمان شناختی-رفتاری;    روان درمانی پویشی-حمایتی;    همودیالیز;   

DOI  :  10.22038/jfmh.2020.16042

来源: DOAJ

【 摘 要 】

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روان درمانی پویشی-حمایتی و شناختی- رفتاری بر افسردگی بیماران همودیالیزی انجام شد.
این کارآزمایی بالینی بر روی بیماران همودیالیزی پذیرش شده در یک مرکز درمانی خصوصی دیالیز در سال 1393 انجام شده است. از بین این بیماران، 45 بیمار انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمون و یک گروه شاهد قرار گرفتند. گروه های آزمون تحت روان درمانی پویشی-حمایتی یا شناختی- رفتاری قرار گرفتند (ده جلسه 45 دقیقه ای ، یک بار در هفته). اما گروه شاهد هیچ درمانی را دریافت نکردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی بک دوم استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کواریانس) با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که روان درمانی پویشی-حمایتی و شناختی- رفتاری باعث کاهش افسردگی در بیماران همودیالیزی می شود (P <0.01). تأثیر درمان پویشی-حمایتی در کوتاه مدت (پیش آزمون-پس آزمون) به ترتیب 15.73 و.07.07 نمره و تأثیر درمان شناختی-رفتاری در کوتاه مدت 93/9 و در دراز مدت 67/10 بود. در نهایت  مقایسه پروفایل ها نشان داد که میانگین اثرات کوتاه مدت و بلند مدت در درمان پویشی-حمایتی بیشتر از درمان شناختی-رفتاری است.
نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، به نظر می رسد که روان درمانی پویشی-حمایتی بیشتر از درمان شناختی رفتاری در بهبود علائم افسردگی در بیماران همودیالیزی، مؤثر است.

【 授权许可】

Unknown