Memantyna w łagodnych zaburzeniach poznawczych i otępieniu alzheimerowskim o nasileniu lekkim: przesłanki teoretyczne, badania kliniczne i rekomendacje stosowania

Aktualności Neurologiczne

卷:14

Tomasz Sobów¹ 

[1] Zakład Psychologii Lekarskiej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi;

关键词: choroba Alzheimera;    otępienie;    łagodne zaburzenia poznawcze;    memantyna;    leczenie;   

DOI  :  10.15557/AN.2014.0006

来源: DOAJ

【 摘 要 】

Memantyna, niekompetycyjny antagonista receptora NMDA, jest obecnie zarejestrowana do leczenia chorobyAlzheimera, w otępieniu o nasileniu umiarkowanym do znacznego, w monoterapii lub połączeniu z inhibitoremcholinesterazy. Badania kliniczne udokumentowały jej skuteczność w zakresie funkcji poznawczych, zachowaniaoraz codziennego funkcjonowania. Efekt kliniczny jest zwykle tym bardziej widoczny, im większe jestnasilenie otępienia. Dodanie memantyny do uprzednio stosowanego inhibitora cholinesterazy wzmacnia efektobjawowy. Skuteczność memantyny w mniej nasilonych stadiach otępienia stanowi przedmiot kontrowersji.Dostępne dane kliniczne sugerują brak widocznego efektu objawowego u większości pacjentów z wyjściowymMMSE >20. Wczesne włączenie leku może mieć długoterminowe konsekwencje w postaci modyfikacji naturalnejprogresji dysfunkcji poznawczych. Dostępne dane wspierające taki pogląd (i wczesne stosowanie memantyny)oparte są jednak tylko na badaniach klinicznych i wymagają potwierdzenia w analizach z wykorzystaniem neurobiologicznychmarkerów choroby Alzheimera. Niewątpliwie racjonalne, pomimo prawdopodobnie niewielkiegowpływu objawowego, jest włączenie memantyny u chorych z lekkim otępieniem, którzy nie mogą być leczeniinhibitorem cholinesterazy. Przesłanki, aby stosować memantynę w stadium łagodnych zaburzeń poznawczych,należy obecnie uznać za niewystarczające.

【 授权许可】

Unknown